Kasztel Quess

Frey

*nie rozumiała ich słów, lecz delikatnie swą dłoń na dłoni Keldorna położyła*

Sir Keldorn

-No tak dobrze Panie żeś tak nie zrobił...*gdy poczuł jej dłoń odrzekł*-Chyba się budzi...

tatsu

*Cyrulik spojrzał przez ramię w stronę Keldorna i Freyji. Wsunął głębiej karafkę z zielonkawym płynem tak, by nie spadła przypadkiem i zamknął przeszklone drzwi szafy. Szybkim krokiem podążył do łóżka rannej, a gdy tam dotarł spytał*
- Cóż się dzieje, pani?

Frey

*spojrzała na niego dziwnym, zbolałym wzrokiem* - Boli... *wskazała na brzuch, a gdy odkryła koc, na pościeli ujrzeli plamę krwi*

tatsu

*Cyrulik zacisnął szczęki, lecz na twarzy nie odmalował mu się żaden grymas. Chwycił złożony do tej pory parawan i rozłożył go tak, by oddzielić łóżko Freyji od reszty sali, mówiąc do Keldorna*
- Panie, zechcijcie na chwilkę nas opuścić, gdyż na osobności z panią chciałbym porozmawiać.

Frey

*spojrzała na nich wystraszonym wzrokiem*

Sir Keldorn

-Oczywiście...*odrzekł cały blady i zaniepokojony. Odszedł na bok tak aby nie przeszkadzać*

Frey

*patrzyła za oddalającym się Kelem, a potem wystraszona spojrzała na cyrulika*

tatsu

*Cyrulik poczuwszy na sobie spojrzenie Freyji uśmiechnął się pocieszająco i rzekł*
- Proszę ułożyć się na plecach, pani. Zaraz zobaczymy, co się popsuło i wnet naprawimy.

Frey

*widząc uśmiech cyrulika uspokoiła się nieco, położyła się na plecach i czekała*

tatsu

*Cyrulik wciąż się uśmiechając rzekł cicho*
- Jeszcze jeno prosić muszę, byś, pani, brzuch łaskawa była odsłonić. Łacniej mi znaleźć owo zepsucie będzie.

Frey

*zarumieniła się lekko* - Dobrze panie, lecz muszę Cię uprzedzić, iż bielizny na sobie nie noszę... *szepnęła*

Bębniarz

*Ocknął się z zamyślenia, spojrzał na dziewkę, która mu ubrania przyniosła* Dziękuję panienko, jeśli zechcecie kiedyś mojego śpiewu posłuchać przyjdzcie do komnaty, jakąś se niedługo znajadziemy...*Z beszczelnym uśmiechem spojrzał na Ver* ... Prawda kochaniutka? *Spojrzał na przyniesoine ubrania* Taak, łachmany jakieś mam, ale gdzie to przyodziać można, coby się od spojrzenia panien obcych uchronić?*zapytał sam siebie, jednak na tyle głośno, aby pozostali to usłyszeli*

tatsu

*Cyrulik chrząknął tylko i odparł*
- Cóż... jeśli Wam, pani to nie przeszkadza... - po czy rzekł głośniej, by Bębniarz go dosłyszał. - Po prawej stronie stoi parawan, taki jak ten, za którym stoję. Zaciągnijcie go, panie.

Vereena

*Zaśmiała się i odparła* Niewątpliwie, mój drogi. *Rozejrzała się dookoła, lekko potrząsneła głową, by włosy do tyłu odrzucić i ciągnęła* A co do twego przyodziewku... *spojrzała na niego.* Ja tu żadnych obcych panien nie widzę. Wszak Frey za parawanem, a służka już przecie wyszła.