Kasztel Quess

Sir Keldorn

*przebudził się z drzemki, w którą zapadł i rozglądnął się po sali*

Frey

*uśmiechnęła się do Verki delikatnie* - Idź kochana, bo blado wyglądasz, lecz wróć, bom ciekawa wielce twej opowieści.... *rzekła cicho, a potem na słowa Bębniarza brew do góry podniosła* - Dobrze panie, że gacie choć macie na sobie, bo mogło by się zdarzyć, że byście jaką dziewkę po drodze wystraszyli... *mrugnęła do Verki, a potem z czułością rękę na dłoni Kel położyła* - Witaj kochanie...

Sir Keldorn

*spojrzał na Frey rozespany*-Witaj...-Długo spałem...*uśmiechnął się do niej*

Frey

- Tylko troszeczkę... *odpowiedziała cichutko i znowu się do niego uśmiechnęła* - Czemu spałeś na krześle, mogłeś poprosić tatsu o jakiś pokój... *rzekła i delikatnie po dłoni go pogłaskała*

Sir Keldorn

-Przecież wiesz dlaczego...-Obiecałem, że będę jak się obudzisz...*wstał i się wyprostował*-Jak się czujesz...*zapytał przejęty*

Frey

- Dobrze dziękuję... *spojrzała na niego i w tym momencie zrobiła się cała czerwona, zwinęła się w kłębek i ręce na brzuchu mocno zacisnęła*

Sir Keldorn

-Freyju co się dzieje...*wykrzyknął cały zaniepokojony i zaczął wzrokiem szukać cyrulika*

Frey

- To nic, to przejdzie... *jęknęła, a na czole wystąpiły jej kropelki potu*

Sir Keldorn

*nie widząc go podbiegł do sznura i zaczął za niego szarpać. Gdy rozległ się dźwięk dzwonu wyczekiwał na cyrulika i obserwował zachowanie Freyji*

Frey

*robiła się coraz bledsza, a na dźwiek dzwonka jęknęła cichutko* - Nie tak głośno... *łzy stanęły jej w oczach*

Sir Keldorn

*przestał szarpać sznur i podbiegł do niej. Otarł jej pot z czoła i rozglądał się bardzo zaniepokojony za cyrulikiem*-Wytrzymaj Frey zaraz cyrulik się zjawi i Ci pomoże...

Frey

*próbowała się do niego uśmiechnąć* - To nic, zaraz samo przejdzie... *powtarzała jak zaklęcie* - Nie kłopocz cyrulika...

Sir Keldorn

*spojrzał na nią*- I tak go nie ma jeśli mogę coś zrobić to powiedz...*był blady ze strachu o nią i o dziecko*

Frey

- Przytul się do mnie, nic mi więcej nie potrzeba... *szepnęła i blade lico na niego podniosła*

Sir Keldorn

*uczynił tak jak go prosiła. Przytulił ją delikatnie do siebie i oczekiwał cyrulika*