Kasztel Quess

Frey

- Dziękuję... *uśmiechnęła się do niego blado* - To nic, tylko ból, sam przejdzie... *próbowała go pocieszyć, choć sama była w wielkim strachu*

Sir Keldorn

-Może i tak ale cyrulik powinien Cię zbadać...-Więc jak już się zajwi to pozwól mu na to...-Proszę...

Frey

- Dobrze kochany, wszystko co chcesz... *uśmiechnęła się znowu do niego, choć bała się tego badania i gdyby mogła to już teraz by uciekła*

Sir Keldorn

-Odpocznij teraz...-Może ból zelży...*mówił to czując się bezradnym*

Frey

- Już jest lepiej... *rzekła drżącym głosem*

Sir Keldorn

-To dobrze...*odrzekł. Wiedział że napewno ją boli tylko nie chce go martwić*

Frey

- Już jest dobrze... *starała się, żeby jej ton miał normalną barwę* - Może pójdziesz się wykąpać... *rzekła do niego. Miała nadzieję, że gdy wyjdzie, to będzie mogła popłakać sobie w spokoju nie denerwując go*

Sir Keldorn

-Rozumiem Frey już idę...*wstał z łóżka i jeszcze na nią spojrzał jego oczy zaszły łzami*

Frey

*uśmiechnęła się o niego czule, gdy wychodził, lecz gdy tylko zniknął za progiem, zwinęła się jeszcze bardziej i rozpłakała na głos*

Sir Keldorn

*usłyszał jej płacz miał się wrócić. Lecz po chwili domyślił się, że ona musi się wypłakać, a on ją krępuje. Udał się do łaźni aby zarzyć kąpieli*

Frey

*leżała na łóżku i wiła się z bólu, lecz jej usta powtarzały jak zaklęcie słowa przysięgi*

"Przysięgam na wieczność, trzymając Kruczy Sztandar Azgardu,
podążać ścieżką Północy,
zawsze działając z honorem i męstwem,
i być zawsze szczery wobec Asów i Wanów oraz Asatru.

Przysięgam na Bogów
Przysięgam na mój honor
Przysięgam na to święte zgromadzenie.
Chwała Bogom."

*ta przysięga, którą kiedyś składała teraz miała odnowić jej więzy z rodziną, bo bardzo potrzebował ich siły i opieki*

Frey

*oddychała ciężko, a jej czoło zrosiły kropelki potu, lecz jej usta nadal jak zaklęcie powtarzały słowa przysięgi*

Sir Keldorn

*wszedł do pomieszczenia, w którym leżała i podszedł do niej widząc, że wciąż się wije z bólu. Zaczał rozglądać się za cyrulikiem. Otarł z potu jej czoło*-Jestem już Frey...*nie wiedzać co ma czynić podszedł do paleniska i spojrzał w kociołek, w którym cyrulik przygotowywał lekarstwo dla Freyji. Było go jeszcze na jeden kubek. Wrócił do stolika i zabrał z niego kubek. Następnie nalał do niego i podał go Freyji*-Wypij to powinno Ci pomóc...

Frey

*jęknęła cicho i z trudem usiadła, a potem wzięła do rąk gorący kubek i mimo, że poparzyła sobie palce wypiła prawie całą jego zawartość. Po chwili ból zelżał, a ona poczuła, że zaczyna dziwnie odpływać. Położyła głowę na podusze i przymknęła lekko oczy*

Sir Keldorn

*usiadł obok niej i ucieszył się gdy zobaczył, że zasypia*